۱. سقط مکرر
در زنانی که چندین بار بارداری‌شان به سقط منتهی شده است، PGD می‌تواند ناهنجاری‌های ژنتیکی پنهان در جنین‌ها را شناسایی کند.
۲. سیکل‌های IVF ناموفق (بیش از دو بار)
در مواردی که درمان لقاح آزمایشگاهی چندین مرتبه شکست خورده، PGD با انتخاب جنین‌های سالم می‌تواند شانس موفقیت را افزایش دهد.
۳. ناباروری با علت نامشخص
وقتی علت ناباروری مشخص نیست، PGD می‌تواند احتمال وجود مشکلات ژنتیکی در تخمک یا اسپرم را بررسی کند.
۴. سن بالای مادر
با افزایش سن (به‌ویژه بالاتر از ۳۵ سال)، احتمال بروز ناهنجاری‌های کروموزومی در جنین بیشتر می‌شود؛ PGD راهی برای کاهش این خطر است.
۵. ناباروری مردانه (اختلال در اسپرماتوگرام)
وجود ناهنجاری‌های ژنتیکی در اسپرم می‌تواند به ایجاد جنین‌های غیرطبیعی منجر شود؛ PGD این موارد را شناسایی می‌کند.
۶. سابقه فرزند یا بارداری مبتلا به ناهنجاری کروموزومی
زوج‌هایی که قبلاً فرزند مبتلا داشته‌اند یا بارداری‌شان با ناهنجاری همراه بوده، از طریق PGD می‌توانند از تکرار این مشکل جلوگیری کنند.
۷. سابقه خانوادگی ناهنجاری کروموزومی ساختاری
در خانواده‌هایی که حامل تغییرات ژنتیکی مانند جابجایی یا حذف کروموزومی هستند، PGD راهی مؤثر برای پیشگیری از انتقال این مشکلات به نسل بعد است.
۸. سابقه خانوادگی بیماری وابسته به کروموزوم X
بیماری‌هایی مانند هموفیلی یا دیستروفی عضلانی دوشن که معمولاً در پسران بروز می‌کنند، با کمک PGD قابل پیشگیری‌اند.
۹. وجود بیماری ژنتیکی بدون مجوز سقط قانونی
در مواردی که امکان سقط قانونی برای بیماری وجود ندارد، PGD پیش از بارداری، راهی مطمئن برای جلوگیری از تولد نوزاد بیمار است.
