پرتو درمانی و هورمون درمانی سرطان پروستات

تا به حال چندین مطلب در رابطه با سرطان پروستات داخل سایت مرکز تخصصی ژنتیک پزشکی ژن آژما  ( آزمایش ژنتیک اصفهان ) قرار گرفته است در این نوشته به پرتو درمانی و هورمون درمانی سرطان پروستات میپردازیم. گزینه های درمانی سرطان پروستات به عوامل مختلفی بستگی دارند که از جمله آن ها می توان به سرعت رشد سرطان، میزان انتشار آن، سلامت عمومی فرد و مزایا یا عوارض جانبی روش درمانی اشاره کرد.

پرتو درمانی

پرتو درمانی جهت از بین بردن سلول های سرطانی از انرژی پر قدرت استفاده می کند. پرتو درمانی سرطان پروستات می تواند به دو روش انجام شود:

پرتو هایی که از خارج از بدن تابیده می شوند (جریان پرتویی خارجی): در حین پرتو درمانی به وسیله جریان پرتویی خارجی، فرد بر روی یک تخت دراز کشیده و یک دستگاه اطراف بدن او می چرخد. این دستگاه جریان های انرژی پر قدرت را مانند پروتون ها و اشعه های ایکس به سرطان پروستات فرد وارد می کند. فرد معمولا 5 بار در هفته به مدت چندین هفته تحت جریان های پرتویی خارجی قرار می گیرد.

پرتو هایی که در درون بدن قرار داده می شوند (براکی تراپی): براکی تراپی شامل قرار دادن تعداد زیادی دانه های پرتو زا در بافت پروستات می شود. که هر کدام از این دانه ها به بزرگی یک دانه برنج هستند. دانه های پرتو زا میزان کمی تشعشعات را در یک بازه زمانی طولانی مدت آزاد می کنند. پزشک با استفاده از یک نیدل (سوزن) به همراه هدایت تصاویر سونوگرافی دانه های پرتو زا را در پروستات بیمار قرار می دهد. دانه های کاشته شده در نهایت به پرتوزایی خود پایان داده و نیازی به برداشتن آن ها وجود ندارد.

عوارض جانبی پرتو درمانی می توانند علاوه بر علائم مقعدی مانند مدفوع سست یا درد در هنگام دفع مدفوع شامل ادرار دردناک، مکرر یا فوری نیز شوند. همچنین، امکان دارد اختلال نعوظ نیز بروز پیدا کند.

هورمون درمانی

هورمون درمانی، روشی درمانی برای پایان دادن به تولید هورمون مردانه تستوسترون توسط بدن می باشد. سلول های سرطان پروستات برای رشد خود به تستوسترون وابسته هستند. قطع کردن عرضه تستوسترون می تواند سبب مرگ یا رشد آهسته تر سلول های سرطانی شود. گزینه های هورمون درمانی شامل موارد زیر می شوند:

دارو هایی که به تولید تستوسترون توسط بدن پایان می دهند: داروهای شناخته شده به نام آگونیست ها از رسیدن پیام های مبنی بر تولید تستوسترون به بیضه ها جلوگیری می کنند. دارو هایی که معمولا در این نوع هورمون درمانی استفاده می شوند. شامل لوپرولید (لوپرون، الیگارد)، گوزرلین (زولادکس)، تریپتورلین (ترلسار) و هیسترلین (وانتاس) می شوند. گاهی اوقات دیگر داروها شامل کتوکونازول و آبیراترون (زایتیگا) می شوند.

دارو هایی که از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی جلوگیری می کنند:

دارو هایی که به ضد آندروژن شناخته می شوند. از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی جلوگیری می کنند. نمونه های این داروها شامل بیکالوتامید (کاسودکس)، نیلوتامید (نیلاندرون) و فلوتامید می شوند. داروی انزالوتامید (اکستاندی) می تواند یک گزینه برای هورمون درمانی هایی باشد که دیگر همچون گذشته موثر نمی باشند.

جراحی برداشت بیضه ها (ارکیکتومی):

برداشتن بیضه ها سبب کاهش سطح تستوسترون در بدن می شود.

هورمون درمانی در مردان مبتلا به سرطان پیشرفته پروستات با هدف کوچک کردن سرطان و کاهش سرعت رشد تومورها انجام می شود. در مردان مبتلا به سطح اولیه سرطان، هورمون درمانی می تواند با هدف کوچک کردن تومور ها قبل از پرتو درمانی انجام شود. این کار می تواند احتمال موفقیت پرتو درمانی را افزایش دهد.

عوارض جانبی هورمون درمانی می توانند شامل اختلال نعوظ، گر گرفتگی، از دست دادن توده استخوانی، کاهش میل جنسی و افزایش وزن شوند.

مطالب پیشنهادی:

درمان سرطان پروستات

علایم شایع فیبروز کیستیک

علائم سرطان کبد

جراحی برداشت پروستات

آزمایشگاه ژنتیک پزشکی ژن آزما

بهترین آزمایشگاه ژنتیک اصفهان

مجموعه ژنتیک پزشکی ژن آزما پذیرای دریافت هرگونه انتقاد و پیشنهاد از سمت شما در جهت ارتقاء خدمات آزمایشگاه می باشد.

جهت مشاهده صفحه اینستاگرام مرکز تخصصی ژنتیک پزشکی ژن آزما کلیک کنید.