زنانی که در دوران بارداری خود الکل مصرف می‌کنند، این احتمال برای آن‌ها وجود دارد که نوزادانی با طیف اختلالات وسیع ناشی از مصرف الکل به دنیا آورند که بعضاً به آن‌ها FASD می‌گویند. سندرم الکل جنین (FAS) نشان دهنده درگیرترین و سخت‎ترین طیف FASD است. افراد مبتلا به FAS دارای مشکلات سیستم عصبی مرکزی (CNS) ، تشخیص سندرم الکل جنینی ویژگی‌های جزئی صورت و مشکلات رشد هستند. افراد مبتلا به FAS ممکن است در یادگیری، حافظه، طول توجه، ارتباطات، بینایی یا شنوایی مشکل داشته باشند.

سندرم الکل جنین چگونه تشخیص داده می‌شود؟

هرچه تشخیص این سندرم زودتر صورت پذیرد، نتیجه بهتری در بهبودی ایجاد خواهد شد. اگر فکر می‌کنید یا مشکوک هستید که فرزند شما FAS دارد، حتما با پزشک خود صحبت کنید. اگر در دوران بارداری مشروب خورده‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید.
علائم سندرم الکل جنین با افزایش سن نوزاد شامل موارد زیر است:

• سرعت پایین رشد کودک
• ویژگی‌های غیرطبیعی صورت یا رشد غیرطبیعی استخوان
• مشکلات شنوایی و بینایی
• حرف زدن کند یا نکلت زبان
• اندازه غیر طبیعی و کوچک سر
• هماهنگی ضعیف

برای مطالعه بیشتر : کورتاژ چیست

زنان به منظور جلوگیری از ابتلای کودک خود به FASD (یا در زمانی که احتمال دارد، باردار باشند) نباید در حین بارداری الکل مصرف کنند. این محدودیت به این دلیل است که یک زن می‌تواند باردار باشد و تا 4 تا 6 هفته از این موضوع اطلاع نداشته باشد.
اگر خانمی در دوران بارداری همچنان الکل می‌نوشد، هرگز برای ترک نوشیدن آن دیر نیست. از آن‌جا که رشد مغز در تمام دوران بارداری اتفاق می‌افتد، زن هرچه زودتر از نوشیدن دست بکشد برای او و کودکش بهتر خواهد بود.در این باره منابع معتبر بسیاری وجود دارد.
به طور کلی اگر خانمی در دوران بارداری الکل مصرف نکند، FASD قابل پیشگیری است.

درمان سندرم الکل جنین به وسیله داروها

به طور خاص هیچ دارویی وجود ندارد که هنگام تشخیص سندرم الکل جنینی آن را درمان کند. با این حال چندین دارو ممکن است علائم را برطرف کنند یا شدت آن را کمتر نماید.
این داروها عبارتند از:

• داروهای ضدافسردگی به منظور درمان مشکلات ناراحتی و واکنش‌های منفی
• محرک‌ها به منظور درمان عدم تمرکز، بیش فعالی و سایر مشکلات رفتاری
• داروهای اعصاب به منظور درمان اضطراب و پرخاشگری
• داروهای ضد اضطراب به منظور درمان اضطراب و تنش

درمان سندرم الکل جنین به وسیله مشاوره

این احتمال وجود دارد که آموزش رفتاری نیز در این زمینه کمک کننده باشد. به عنوان مثال آموزش مهارت‌های اجتماعی مانند دوستی، بچه‌ها را برای تعامل با همسالان خود آماده می‌کند. آموزش عملکرد اجرایی ممکن است مهارت‌هایی مانند کنترل خود، استدلال و درک علت و معلولیت را بهبود بخشد. این احتمال وجود دارد که کودکان مبتلا به FAS به کمک تحصیلی نیز نیاز داشته باشند. به عنوان مثال یک معلم خصوصی ریاضی می‌تواند به کودکی که در مدرسه تحصیل می‌کند به صورت خارج از برنامه کمک کند.

این احتمال وجود دارد که والدین و خواهر و برادرها نیز به منظور مقابله با چالش‌هایی که این شرایط و سندرم ایجاد می‌کندو در جهت همراهی با بیمار، نیاز به کمک داشته باشند. این کمک می‌تواند از طریق گفتاردرمانی یا گروه‌های پشتیبانی باشد. همچنین والدین می‌توانند آموزش‌های متناسب والدین و مرتبط با نیازهای فرزندان خود را دریافت نمایند. آموزش والدین به شما می‌آموزد که چگونه با کودک خود بهترین تعامل و مراقبت را داشته باشید.