سندروم گیلن باره

سندروم گیلن باره، اختلالی نادر اما جدی است که در آن سیستم ایمنی بدن به غلاف میلین سیستم عصبی محیطی (اعصاب خارج از مغز و نخاع را اعصاب محیطی می‌نامند) حمله می‌کند. این بیماری با سرعت بالایی، چند روز تا چند هفته پس از یک بیماری عفونی مانند عفونت ویروسی ساده یا باکتریایی شروع می‌شود و می‌تواند منجر به ضعف عضلانی، از دست دادن واکنش‌های رفلکسی، بی حسی و یا سوزش شود که از اندام‌های پایینی بدن شروع می‌شود، به تدریج به سمت بالا پیشرفت می‌کند و بر کل بدن اثر می‌گذارد. اگرچه سندروم گیلن باره به سن و جنس بستگی ندارد، اما در افراد مسن و مردان شیوع بیشتری دارد.

گیلن باره بیماری خود محدود شونده‌ای است، ۸۵ درصد افراد مبتلا به این بیماری طی ۶ تا ۱۲ ماه به طور کامل بهبود می‌یابند و احتمال عود بیماری بسیار کم است. فرم شدید سندروم گیلن باره، یک اورژانس پزشکی است که نیاز به رسیدگی و بستری در بیمارستان دارد.

سندروم گیلن باره، غلاف میلینی که اطراف آکسون را پوشانده است، مورد حمله قرار می‌دهد. میلین برای انتقال سریع تحریکات عصبی در سلول عصبی ضروری است. آکسون قسمت انتهایی طولانی و نازک سلول عصبی است.

در برخی موارد، آکسون نیز مورد حمله قرار می‌گیرد. با تخریب میلین، پیام‌های عصبی به مغز و نخاع منتقل نمی‌شوند و باعث ایجاد بی حسی در قسمت آسیب دیده می‌شوند. علاوه بر این، مغز و نخاع نیز قادر به ارسال پیام به قسمت‌‌های مختلف بدن نیستند.

عصب‌های اندام‌های پایینی بدن، طولانی‌ترین عصب‌ها هستند، این فاصله‌ی زیاد انتهای عصب تا مغز و نخاع باعث می‌شود بیشتر در معرض سندروم گیلن باره باشند و علائم از اندام‌‌های پایینی شروع شود.

جهت مشاهده پیج اینستاگرام مرکز تخصصی ژنتیک پزشکی ژن آزما کلیک کنید.

مطالب بیشتر:

کروموزوم چیست؟

سندرم حاصل از ناهنجاری های کروموزومی

حاملگی مولار چیست؟